Kamień urodzinowy września
Kamień urodzeniowy września, szafir, jest spokrewniony z kamieniem urodzeniowym lipca, rubinem. Oba są formami minerału korundu, krystalicznej formy tlenku glinu. Ale czerwony korund to rubin. A wszystkie inne formy korundu o jakości jubilerskiej to szafiry.
Wszystkie korundy, w tym szafiry, mają twardość 9 w skali Mohsa. W rzeczywistości szafiry ustępują twardością jedynie diamentom.
Zazwyczaj szafiry pojawiają się jako niebieskie kamienie. Ich barwa waha się od bardzo jasnoniebieskiej do głębokiego indygo. Dokładny odcień zależy od tego, ile tytanu i żelaza znajduje się w strukturze kryształu. Nawiasem mówiąc, najbardziej cenionym odcieniem niebieskiego jest średnio-głęboki chabrowy błękit. Jednak szafiry występują również w innych naturalnych kolorach i odcieniach – bezbarwnym, szarym, żółtym, jasnoróżowym, pomarańczowym, zielonym, fioletowym i brązowym – nazywanym fantazyjnymi szafirami. Różne rodzaje zanieczyszczeń w krysztale powodują różne kolory kamieni szlachetnych. Na przykład żółte szafiry uzyskują swój kolor z żelaza żelazowego, a bezbarwne kamienie szlachetne nie mają żadnych zanieczyszczeń.
Źródło szafirów
Przede wszystkim największym źródłem szafirów na świecie jest Australia, zwłaszcza Nowa Południowa Walia i Queensland. Znajdują się one w osadach aluwialnych zwietrzałego bazaltu. Australijskie szafiry to zazwyczaj niebieskie kamienie o ciemnym i atramentowym wyglądzie. Z drugiej strony, Kaszmir w Indiach był znanym źródłem kamieni w kolorze chabrowo-niebieskim. A w Stanach Zjednoczonych głównym źródłem jest kopalnia Yogo Gulch w Montanie. Dostarcza głównie małych kamieni do użytku przemysłowego.
Wiedza o szafirach i kamieniu urodzeniowym września
Słowo szafir ma swoje korzenie w językach starożytnych: od łacińskiego sapphirus (oznaczającego niebieski) i od greckiego słowa sappheiros oznaczającego wyspę Sappherine na Morzu Arabskim. To było źródło szafiru w czasach starożytnej Grecji, z kolei od arabskiego safir. Starożytni Persowie nazywali szafir „Niebiańskim Kamieniem”. Był klejnotem Apolla, greckiego boga proroctw. Wierni odwiedzający jego sanktuarium w Delfach, aby prosić go o pomoc, nosili szafiry. Starożytni Etruskowie używali szafirów już w VII wieku p.n.e.
Oprócz tego, że jest kamieniem urodzinowym września, szafir symbolizuje czystość duszy. Przed i w średniowieczu kapłani nosili go jako ochronę przed nieczystymi myślami i pokusami ciała. Średniowieczni królowie Europy cenili te kamienie na pierścienie i broszki, wierząc, że chronią ich przed krzywdą i zazdrością. Wojownicy obdarowywali swoje młode żony naszyjnikami z szafiru, aby pozostały wierne. Powszechnym przekonaniem było, że kolor kamienia ciemnieje, jeśli nosi go cudzołożnik lub cudzołożnica, albo osoba niegodna.
Niektórzy wierzyli, że szafiry chronią ludzi przed wężami. Ludzie wierzyli, że umieszczając jadowite gady i pająki w słoiku zawierającym kamień, stworzenia te natychmiast umierają. Francuzi z XIII wieku wierzyli, że szafir przekształca głupotę w mądrość, a drażliwość w dobry humor.
Jeden z najsłynniejszych szafirów spoczywa na Imperial State Crown noszonej przez królową Wiktorię w 1838 roku. Znajduje się w British Crown Jewels w Tower of London. W rzeczywistości ten klejnot należał kiedyś do Edwarda Wyznawcy. Nosił kamień na pierścieniu podczas swojej koronacji w 1042 roku, dlatego nazwał go St. Edward's Sapphire.
Nasza firma specjalizuje się w dostarczaniu materiałów szafirowych w różnych kolorach, jeśli potrzebujesz, możemy również dostosować produkty dla Ciebie za pomocą rysunków. Jeśli potrzebujesz, skontaktuj się z nami
eric@xkh-semitech.com+86 158 0194 2596
doris@xkh-semitech.com+86 187 0175 6522
Czas publikacji: 01-11-2023